De zorgkosten lopen de spuigaten uit. Nog even en de AWBZ is onbetaalbaar. Er moet wat gebeuren, roepen politici in de plopkappen van hijgende tv-journalisten. Maar met minder geld kan de groeiende zorgbehoefte niet. Dat is logisch, de harde waarheid is dat de zorgbehoefte toeneemt omdat we met z’n allen ouder worden. Maar moet de belastingbetaler hiervoor opdraaien? Dat is toch best raar. Een beetje commerciëler denken maakt zorginstellingen een stuk minder afhankelijk van de subsidiepot. Voormalige staatsbedrijven als PTT Post, NS en energiebedrijven hebben ook een transitie ondergaan naar marktwerking. En dat heeft goed uitgepakt. Zij staan (grotendeels) op eigen benen.
De zorg is natuurlijk heel anders, zorg draait om mensen en niet om ebitda. Maar toch, geld verdienen kan best door producten en diensten aan te bieden die gerelateerd zijn aan de primaire dienstverlening. Veel zorginstellingen hebben natuurlijk een winkeltje waar bloemen, bonbons en tijdschriften verkrijgbaar zijn. Maar dat zet geen zoden aan de dijk. Nee, om de stijgende AWBZ een halt toe te roepen, moet je over de zorgdomeinen kijken. In de marketing heet dit out-of-the-box denken. Dat is niet moeilijk hoor, dat moet je gewoon doen.
Cliënten hebben familieleden en vrienden die vaak geen tijd hebben om hen (frequent) te bezoeken. Daardoor zijn ze eenzaam en dat bevordert de kwaliteit van leven niet. Toch zijn de verwanten bezorgd om oma. Ze willen graag weten hoe het met haar is, maar ja dat eind rijden door al die files…, we sturen wel een kaartje…, denken ze dan. En zo gaat het al generaties lang. Raar eigenlijk.
Hoe zou het leven van cliënten er uit komen te zien als zorginstellingen commercieel leren denken. Hoe? Door bijvoorbeeld een verwantenportaal aan te bieden. Daar kunnen familie en vrienden in het actuele zorgrapport lezen hoe het medisch gezien gaat met oma. Of het oma rechtstreeks vragen via een (video-)chat die in het verwantenportaal is geïntegreerd. Zo hoeven ze niet halsbrekende toeren uit te halen om fysiek naar oma te gaan.
In zo’n verwantenportaal kan je ook spelletjes integreren met je eigen armen en benen als gamecontrols. Zo krijgt oma een beetje beweging terwijl ze met kleinzoon op afstand een potje tafeltennis speelt. Via zo’n portaal is dus heel veel mogelijk om de betrokkenheid tussen cliënt en verwant te vergroten. Eigenlijk alles wat in je opkomt. Het enige dat je als zorginstelling nodig hebt, is een beetje fantasie. Verwanten een diner of lunch voor hun naasten samen laten stellen, omdat ze hiertoe zelf niet in staat zijn. Of films aanbieden via het portaal. Natuurlijk, is dat portaal te benaderen via allerlei soorten apparaten: een (3D LED) televisie, een computer scherm, een tablet of een telefoon. Het portaal is ook beschikbaar als (mobiele) website of als app. Zo vergroot je als zorginstelling de kwaliteit van leven van de cliënt omdat zijn naasten altijd dichtbij zijn ook al zijn ze op afstand. En als het kleinzoon wat teveel wordt, kan hij oma altijd uitzetten met een druk op de knop.
Maar hoe kan een zorginstelling hieraan verdienen? Simpel, door geld te vragen voor deze online diensten. Via verschillende abonnementsvormen of betaal naar gebruik. Afrekenen doet de verwant dan met iDeal of per creditcard via de digitale kassa die in het verwantenportaal hangt. Toekomstmuziek? Valt wel mee. Alle middelen bestaan en in een verwantenportaal zijn ze te integreren op een veilige manier. Deze dienst heeft zeker toekomst en kan zorginstellingen extra inkomsten opleveren. En dat allemaal door over de traditionele zorgdomeinen te kijken.
—
Jan Pol, Directeur Gezondheidszorg bij UNIT4
